De laatste tijd heb ik veel nagedacht wat nu eigenlijk het punt is achter mijn blog of Instagram. Het is heel grappig, want ik zie dat zelf meteen. Maar ik besef mij eigenlijk steeds meer dat gezien ik redelijk anoniem blijf, het misschien wel helemaal niet duidelijk is. Daarom zou ik jullie graag wat meer willen vertellen over wat mij zoal bezig houdt en waarom ik bepaalde merken zo lief heb, of waarom ik bepaalde foto’s maak. Wat nu eigenlijk mijn punt is.
Een Instagram modelletje
Dit is misschien wel mijn meest gehate term: ‘Instagram modelletje’. Als je mij twee jaar geleden had gevraagd wat dit is had ik het niet eens geweten. Maar nu 2 jaar later is het iets wat vaak naar mijn hoofd wordt gesmeten. En dan in negatieve zin. Ik vind dat heel jammer, dat het zoveel negativiteit opwekt als iemand zich presenteert op Instagram zoals ik dat ook doe. Ik snap het idee erachter uiteraard wel. Men ziet alleen wat je plaatst en velen van ons plaatsen toch echt veel foto’s van onszelf. Soms in een leuke outfit, soms in een sexy pose. Het hoort al bijna bij het dagelijkse leven om hiermee geconfronteerd te worden. En ik kan me voorstellen dat niet iedereen daar achter staat. Vooral als je het ziet als iets narcistisch of neps. En in sommige gevallen zal dat ook vast de waarheid zijn.
Maar wat nou als deze ‘instagram modelletjes’ er heel veel plezier uit halen? Of deze vrouwen juist heel blij worden van hun eigen mooie foto’s. Is het dan niet zo dat we ze daarin gewoon moeten laten en juist moeten omarmen dat ze iets doen dat ze leuk vinden? Het maakt mij eerlijk gezegd helemaal niks uit wat iemand plaatst. Ookal zou je iedere dag een naaktfoto van jezelf online willen zetten. Go for it, if that makes you happy. Want dat is waar het toch om gaat. Dat iedereen uiteindelijk de vrijheid heeft om dingen te doen waar ze blij van worden.
No pictures please
Ookal zullen mijn foto’s wellicht niet altijd diepzinnig overkomen, ik maak eigenlijk altijd alles vanuit een gevoel dat ik heb. Dit kan een gevoel zijn dat ik krijg van een bepaald kleding stuk of product. Maar dit kan ook een gevoel zijn dat ik gewoon die dag wil uiten. Misschien is het je wel eens opgevallen dat ik bijna nooit een caption schrijf. Dat is eigenlijk, omdat ik wil dat een foto voor zichzelf spreekt. I know, het is geen kunst dat ik maak. Maar toch voelt het voor mij soms wel zo, gezien ik het heb gemaakt. Ik maak eigenlijk bijna alles zelf. Ik heb een camera en een statief en ga vaak een of twee dagen per week hiermee op pad. Eenmaal buiten zoek ik altijd naar een leuke achtergrond en daar sta ik dan. Foto’s van mezelf te maken. En het zal je verbazen hoe weinig mensen hiervan zeggen. In het begin dat ik dit deed was ik altijd bang voor commentaar van mensen die langs liepen. Maar dat is mij eigenlijk heel erg mee gevallen. Ik denk dat mensen juist niet zo snel iets durven te zeggen, gezien het er al best vreemd uit ziet. Daar sta ik dan een beetje te poseren in mijn eentje voor een camera haha. Maar hey ik wordt daar dus blij van. Vooral, omdat ik op dat moment weet dat ik iets aan het creëren ben. Voor mij is dat het fijnste gevoel er wereld. En de reden waarom ik ooit een blog of Instagram pagina begon.
Ik ben mijn eigen Muse?
Eigenlijk ben ik dat dus echt een beetje geworden in de loop van de tijd. En ik vind dat eigenlijk iedereen zijn eigen Muse zou moeten zijn. Zowel van binnen als van buiten. Het is in onze wereld heel normaal om te vertellen wat we niet leuk of mooi vinden aan onszelf. Maar wat ik eigenlijk heel jammer vind is dat het niet persee normaal is juist te vertellen wat we wel mooi vinden aan onszelf. Stel je voor dat iemand je ineens zou vertellen hoe mooi hij of zij zichzelf vind. Zou je dat niet toch een beetje vreemd vinden? En juist dat is toch vreemd. Dat we dit niet ‘normaal’ vinden om te doen. Er wordt zo vaak gesproken over zelfliefde en ik kan niet zeggen dat ik een en al zelfliefde ben. Maar een heel belangrijk stukje vind ik wel dat je blij moet zijn met hoe je er uit ziet. En ook zeker zelf mag bepalen hoe dat er dan uit ziet. Er wordt zoveel geoordeeld. En juist dat vind ik zo jammer. Dat we zo gemeen tegen elkaar kunnen zijn. Dat we elkaar kwetsen op het gebied van uiterlijk. Iedereen is voor mij echt mooi zoals hij is.
Vrouwen die zonder make-up naakt door het leven gaan?
Natuurlijke schoonheid, wat is dat dan precies? Vrouwen zonder make-up die naakt door het leven gaan? Dat is natuurlijk een grapje, maar ik hoop dat ik het goed kan uitleggen hoe ik het zie. Ik vind niet dat we ons verplicht zouden moeten opmaken of de mooiste kleding aan zouden moeten trekken. Ik vind juist dat we gewoon simpelweg die keuze mogen hebben. De keuze om er uit te zien zoals we dat zelf willen. Niet voor een ander dus, maar gewoon voor onszelf. En in een ideale wereld zou iedereen elkaar mooi vinden, puur omdat we allemaal er uit zien zoals we dat zelf mooi vinden.
Schoonheid komt van binnenuit!
Ik vind het altijd heel grappig als mensen dit heel stellig zeggen. Natuurlijk ben ik het hier wel mee eens. Ik geloof oprecht dat je uitstraalt wat je van binnen voelt en dat je aantrekt wat je zelf uitstraalt. Het gaat om het geheel naar mijn idee. Je moet je op beide gebieden happy voelen. Dus zowel van buiten als van binnen, want dat is een geheel dat volledig aan elkaar verbonden is. Je kunt je pas echt mooi voelen als je blij bent met jezelf. En ik denk dat er maar weinig mensen zijn die het altijd volledig lukt om dat te zijn. Jammer is dat. Maar ik denk dat het altijd begint bij het doen wat je zelf graag wil.
Dus het punt…en Coco..
Het punt is dus eigenlijk heel simpel. Ik hoop met mijn content anderen te inspireren te zijn wie ze willen zijn en te doen wat ze willen doen. In dit geval vrouwen uiteraard. Zoals je misschien wel door hebt komt in mijn verhalen en foto’s het merk Chanel vaak terug. Ik heb altijd een beetje een obsessie gehad voor Coco Chanel en ik zal dat waarschijnlijk ook altijd hebben. En waarom? Ik denk dat het verhaal van Coco een verhaal is dat heel dichtbij mij ligt. Uiteraard ben ik niet van een arm klein meisje tot een wereldberoemde designer gegroeid. Maar ook ik heb een verhaal. En als ik kijk naar hoe ik opgroeide en waar ik nu sta, dan ben ik heel erg trots en heel dankbaar voor alles. En als er geen vrouwen als Coco Chanel geweest zouden zijn, dan zou de wereld er voor ons vrouwen er naar mijn idee toch wel heel anders uitzien. En ik denk dat elke vrouw een stukje van zichzelf in Coco zou kunnen herkennen.
Een dat is alles voor nu;)
Liefs,
Melike
